Binlerce yıllık tarih boyunca farklı dillerle etkileşime giren Türkçe, Avrupa’dan Orta Asya’ya kadar pek çok dilden farklı kelimeleri bünyesine katmıştır. Özellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminde Arapça ve Farsça etkisiyle zenginleşen Türkçe, daha sonraki dönemlerde Fransızca, İngilizce, Almanca gibi Batı dillerinden de birçok kelimeyi benimsemiştir. İşte Türkçe’ye giren bazı yabancı kökenli kelimelerden örnekler:
Arapça kökenli kelimeler: kitap, kalem, kâğıt, şeker, çay, mektup, kâfir, cennet, cehennem, mümin, kadir, rahmet, haram, helal.
Farsça kökenli kelimeler: beyaz, siyah, sarı, kırmızı, yeşil, mavi, mor, pembe, gri, kahverengi, mercimek, şeker, şeftali, armut, elma, havuç, ceviz, şalgam, tarçın, nar.
Fransızca kökenli kelimeler: restaurant, otel, restoran, bistro, kafe, menü, şampanya, kruvasan, sandviç, çikolata, parfüm, tuvalet, gardırop, palyaço, pantolon, kaban, şapka.
İngilizce kökenli kelimeler: bilgisayar, internet, televizyon, radyo, taksi, otobüs, tren, futbol, basketbol, tenis, bisiklet, market, alışveriş, moda, film, müzik, video.
İtalyanca kökenli kelimeler: pizza, makarna, spagetti, espresso, cappuccino, tiramisu, panini, ravioli, lasagne.
Yunanca kökenli kelimeler: telefon, teleskop, televizyon, mikroskop, biyoloji, astronomi, matematik, felsefe, demokrasi, monarşi.
Almanca kökenli kelimeler: şnitzel, bratwurst, pretzel, sauerkraut, rüzgar, çizme, tren, otomobil, saat, sigorta, kalem.
Bu sadece birkaç örnektir ve Türkçe’ye giren yabancı kökenli kelimelerin listesi oldukça geniştir. Dilin doğal bir evrim süreci içerisinde farklı kültürlerle etkileşime girmesi, bu tür kelime alışverişini beraberinde getirmiştir.
